Tussen de Aussies en Kangaroes
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Peter en Bart
30 November 2014 | Australië, Sydney
Dag trouwe lezers, wij melden ons weer vanuit de buitensteden van Sydney vanuit een luxe vrijstaand huis met zwembad en kerstboom. Tot zover de cliffhanger. We waren gebleven in Nieuw Zeeland.
We stonden op het punt om de Tongariro Alpine Crossing te gaan doen in het gelijknamige plaatsje (op het noordereiland, voor degenen met een Bosatlas thuis). Dit was direct de tofste hike die we gedaan hebben. Dit was een hike waar we bijna 7 uur over gedaan hebben en tot bijna 2000m hoogte zijn geklommen. Dit bracht ons door vele verschillende landschappen van begroeiing tot rotswanden en van sneeuw tot rotswanden. Met het geluk dat we hadden scheen de zon volop en was de temperatuur, ook op grote hoogte, zeer aangenaam. De dagen ervoor was de crossing gesloten door barre omstandigheden. Gesloopt dat we waren zaten we de volgende ochtend weer fris en fruitig achter het stuur op weg naar Wellington. Van hieruit zouden we de oversteek gaan maken naar het zuidereiland. In de hoofdstad hebben we met Vinny afgesproken en cider gedronken, bijgepraat. Dat was een moment om te realiseren dat je gewoon als drie klasgenoten aan het eind van de wereld zit. Echt een verwend stel krengen.
De ochtend erop ging onze automobile de boot op en zetten we koers naar de Noordwest kust. Hier hebben we met Vinny weer afgesproken en zijn we de volgende dag een hike langs de kust gaan maken met z'n drieen. Dat kon zelfs in de korte broek. Prachtige kustlijn met nog mooiere stranden. s' Avonds de auto omgebouwd tot hotel en liggend op het asfalt de sterrenhemel aanschouwd. Het is allemaal zo gek nog niet.
Maar strak dat ons reisschema is wachtte de volgende bestemming Franz Josef al op ons. Hier hebben we nog een hike gedaan genaamd Alex Knob. Een uurtje of 6 in totaal tot 1303 meter hoogte. Deze was een stuk pittiger dan de Tangariro crossing. Maar dat vergeet je al snel als je het verbluffende uitzicht ziet en de kustlijn kan spotten. Zeker wanneer er helemaal niemand op de top is behalve een verdwaalde vogel. Das echt genieten. De ultieme beloning waren misschien nog wel de hot pools na afloop in het plaatselijke dorpje. Baden in het 40 graden warme water betekent lekker bijkomen van een mooie dag.
Uit de angst dat we onze camera's niet volkrijgen besloten we om de volgende ochtend alvorens naar Lake Wanaka af te reizen nog de snelst smeltende gletsjer ter wereld te bezoeken.
Lake Wanaka was voor ons meer een overnachtingsplaats op weg naar Milford Sound. In Te Anau, dat de laatste plaats is voordat je Milford Sound bereikt, hebben we informatie opgevraagd wat we het beste konden doen. Tegen onze gewenning is waren de voorspellingen erg slecht: regen. Daarop besloten we om de 119km lange route naar Milford Sound met de auto te rijden en onderweg te stoppen voor mooie uitzochten etc. Het bleek uiteindelijke een prachtige dag en de zon scheen volop. Groot succes dus weer. Helaas hadden we geen tijd om een dag langer te blijven voor een hike dus zetten we diezelfde dag nog koers naar Queenstown. De weg hiernaar toe heette de Southern Scenic Route. Daar zijn bepaald geen hoogleraren aan te pas gekomen voor die naam. Wat je hier onderweg op een zonnige dag ziet is gewoon niet vast te leggen op camera. Enorme rotsbergen die uit het strakblauwe water torenen met besneeuwde bergtoppen. Dan hoef je mekaar slechts aan te kijken en ff te knikken om te weten dat dit wel uniek is en in je handjes mag knijpen.
Goed, 27 tussenstops later zijn we in Queenstown aangekomen en hebben we bij een van de beste burgertenten ter wereld de ''Fergburger'' gegeten en zijn we de volgende dagen eigenlijk recht naar Christchurch gereden. Daar zijn we even gebleven voordat we naar Kaikoura zijn afgereisd. Hier hebben we Walvissen gespot en er ook daadwerkelijk 1 gezien; de spermwhale (18 metertjes lang). Ook nog een grote groep Dusky dolfijnen gespot die onder onze boot doorzwommen en spelerderwijs meereisden. Heel gaaf om het zeeleven van zo dichtbij mee te maken. Met name ook de zeehonden die we s'middags op land spotten op het strand maar ook praktisch langs de kant van de weg. Deze luiwammessen kon je tot op een meter naderen. Dat vroeg om wat selfies uiteraard. Op een gegeven zat Peet volgens mij met z'n GoPro stick bijna in de neus van dat beest. Alles voor de foto's zeggen we maar. Dat was eigenlijk ons laatste echte hoogtepunt in Nieuw Zeeland. Een paar dagen later stapten we op het vliegtuig naar Sydney.
Eenmaal aangekomen werden we opgehaald door een vriend van mij (Bart) genaamd Simon en zijn Finse vriendin Jatta. Dit was een goed oud weerzien na bijna anderhalf jaar. De eerste dagen hebben we in het centrum van Sydney rondgehangen. Stad verkend, strandje gepakt, nachtleven verkend. Sydney bevalt ons zeker qua sfeer en dingen die je kan zien en doen. Het was alleen lastig hostels vinden voor het weekend maar gelukkig had een meid, Laura, die ik persoonlijk nog kende nog een slaapkamer over in de buitensteden van Sydney. Ruim 3 uur per trein. Dus hup wij de wagon in op naar Jervis Bay. Prachtige locatie dichtbij het strand. Hier werden we gevraagd, toen we in de auto op weg naar haar huis zaten, of we wel opletten. Voor kangoeroes om precies te zijn. Laura had het nog niet gezegd of we reden recht op een paar af. Gewoon midden op straat in de bebouwde kom. Voor twee gasten uit Bergschenhoek best wel een dingetje. Hier bleven we voor een nachtje om vervolgens een lift te krijgen de volgende dag naar Simon's huis. Daar bleven we afgelopen zaterdag en zondag. Zijn ouders zijn op vakantie dus een vrijstaand huis met zwembad stond tot onze beschikking. Hadden we natuurlijk ook slechter kunnen treffen. Zaterdag met hen en een andere Finse meid gelunched bij een tapasbar. Super lekker allemaal en verder beetje de omgeving verkend en nog een housewarming van een vriend van hem bijgewoond. s' Avonds was onze eerste echte zomeravond met de barbecue aan. Dit beviel een stuk beter dan de volgepakte hostels. Zondag hebben we een dagtrip naar de Blue Mountains gemaakt. Vroeg vertrokken en dit prachtige berggebied net buiten Sydney ontdekt. Het grottenstelsel van sommige bergen is eveneens waanzinnig om binnenin tussendoor te lopen. Oftewel, weer een zeer geslaagde dag. Dinsdag begint weer een nieuw avontuur als we naar Cairns vliegen en daar onze roadtrip starten terug naar Sydney!
Uiteraard houden we jullie op de hoogte als we van die leuke reacties blijven ontvangen.
Tot een vervolg, mates!
We stonden op het punt om de Tongariro Alpine Crossing te gaan doen in het gelijknamige plaatsje (op het noordereiland, voor degenen met een Bosatlas thuis). Dit was direct de tofste hike die we gedaan hebben. Dit was een hike waar we bijna 7 uur over gedaan hebben en tot bijna 2000m hoogte zijn geklommen. Dit bracht ons door vele verschillende landschappen van begroeiing tot rotswanden en van sneeuw tot rotswanden. Met het geluk dat we hadden scheen de zon volop en was de temperatuur, ook op grote hoogte, zeer aangenaam. De dagen ervoor was de crossing gesloten door barre omstandigheden. Gesloopt dat we waren zaten we de volgende ochtend weer fris en fruitig achter het stuur op weg naar Wellington. Van hieruit zouden we de oversteek gaan maken naar het zuidereiland. In de hoofdstad hebben we met Vinny afgesproken en cider gedronken, bijgepraat. Dat was een moment om te realiseren dat je gewoon als drie klasgenoten aan het eind van de wereld zit. Echt een verwend stel krengen.
De ochtend erop ging onze automobile de boot op en zetten we koers naar de Noordwest kust. Hier hebben we met Vinny weer afgesproken en zijn we de volgende dag een hike langs de kust gaan maken met z'n drieen. Dat kon zelfs in de korte broek. Prachtige kustlijn met nog mooiere stranden. s' Avonds de auto omgebouwd tot hotel en liggend op het asfalt de sterrenhemel aanschouwd. Het is allemaal zo gek nog niet.
Maar strak dat ons reisschema is wachtte de volgende bestemming Franz Josef al op ons. Hier hebben we nog een hike gedaan genaamd Alex Knob. Een uurtje of 6 in totaal tot 1303 meter hoogte. Deze was een stuk pittiger dan de Tangariro crossing. Maar dat vergeet je al snel als je het verbluffende uitzicht ziet en de kustlijn kan spotten. Zeker wanneer er helemaal niemand op de top is behalve een verdwaalde vogel. Das echt genieten. De ultieme beloning waren misschien nog wel de hot pools na afloop in het plaatselijke dorpje. Baden in het 40 graden warme water betekent lekker bijkomen van een mooie dag.
Uit de angst dat we onze camera's niet volkrijgen besloten we om de volgende ochtend alvorens naar Lake Wanaka af te reizen nog de snelst smeltende gletsjer ter wereld te bezoeken.
Lake Wanaka was voor ons meer een overnachtingsplaats op weg naar Milford Sound. In Te Anau, dat de laatste plaats is voordat je Milford Sound bereikt, hebben we informatie opgevraagd wat we het beste konden doen. Tegen onze gewenning is waren de voorspellingen erg slecht: regen. Daarop besloten we om de 119km lange route naar Milford Sound met de auto te rijden en onderweg te stoppen voor mooie uitzochten etc. Het bleek uiteindelijke een prachtige dag en de zon scheen volop. Groot succes dus weer. Helaas hadden we geen tijd om een dag langer te blijven voor een hike dus zetten we diezelfde dag nog koers naar Queenstown. De weg hiernaar toe heette de Southern Scenic Route. Daar zijn bepaald geen hoogleraren aan te pas gekomen voor die naam. Wat je hier onderweg op een zonnige dag ziet is gewoon niet vast te leggen op camera. Enorme rotsbergen die uit het strakblauwe water torenen met besneeuwde bergtoppen. Dan hoef je mekaar slechts aan te kijken en ff te knikken om te weten dat dit wel uniek is en in je handjes mag knijpen.
Goed, 27 tussenstops later zijn we in Queenstown aangekomen en hebben we bij een van de beste burgertenten ter wereld de ''Fergburger'' gegeten en zijn we de volgende dagen eigenlijk recht naar Christchurch gereden. Daar zijn we even gebleven voordat we naar Kaikoura zijn afgereisd. Hier hebben we Walvissen gespot en er ook daadwerkelijk 1 gezien; de spermwhale (18 metertjes lang). Ook nog een grote groep Dusky dolfijnen gespot die onder onze boot doorzwommen en spelerderwijs meereisden. Heel gaaf om het zeeleven van zo dichtbij mee te maken. Met name ook de zeehonden die we s'middags op land spotten op het strand maar ook praktisch langs de kant van de weg. Deze luiwammessen kon je tot op een meter naderen. Dat vroeg om wat selfies uiteraard. Op een gegeven zat Peet volgens mij met z'n GoPro stick bijna in de neus van dat beest. Alles voor de foto's zeggen we maar. Dat was eigenlijk ons laatste echte hoogtepunt in Nieuw Zeeland. Een paar dagen later stapten we op het vliegtuig naar Sydney.
Eenmaal aangekomen werden we opgehaald door een vriend van mij (Bart) genaamd Simon en zijn Finse vriendin Jatta. Dit was een goed oud weerzien na bijna anderhalf jaar. De eerste dagen hebben we in het centrum van Sydney rondgehangen. Stad verkend, strandje gepakt, nachtleven verkend. Sydney bevalt ons zeker qua sfeer en dingen die je kan zien en doen. Het was alleen lastig hostels vinden voor het weekend maar gelukkig had een meid, Laura, die ik persoonlijk nog kende nog een slaapkamer over in de buitensteden van Sydney. Ruim 3 uur per trein. Dus hup wij de wagon in op naar Jervis Bay. Prachtige locatie dichtbij het strand. Hier werden we gevraagd, toen we in de auto op weg naar haar huis zaten, of we wel opletten. Voor kangoeroes om precies te zijn. Laura had het nog niet gezegd of we reden recht op een paar af. Gewoon midden op straat in de bebouwde kom. Voor twee gasten uit Bergschenhoek best wel een dingetje. Hier bleven we voor een nachtje om vervolgens een lift te krijgen de volgende dag naar Simon's huis. Daar bleven we afgelopen zaterdag en zondag. Zijn ouders zijn op vakantie dus een vrijstaand huis met zwembad stond tot onze beschikking. Hadden we natuurlijk ook slechter kunnen treffen. Zaterdag met hen en een andere Finse meid gelunched bij een tapasbar. Super lekker allemaal en verder beetje de omgeving verkend en nog een housewarming van een vriend van hem bijgewoond. s' Avonds was onze eerste echte zomeravond met de barbecue aan. Dit beviel een stuk beter dan de volgepakte hostels. Zondag hebben we een dagtrip naar de Blue Mountains gemaakt. Vroeg vertrokken en dit prachtige berggebied net buiten Sydney ontdekt. Het grottenstelsel van sommige bergen is eveneens waanzinnig om binnenin tussendoor te lopen. Oftewel, weer een zeer geslaagde dag. Dinsdag begint weer een nieuw avontuur als we naar Cairns vliegen en daar onze roadtrip starten terug naar Sydney!
Uiteraard houden we jullie op de hoogte als we van die leuke reacties blijven ontvangen.
Tot een vervolg, mates!
-
30 November 2014 - 15:04
Marcelvanderhelm:
Hoi gasten,
Leuk verslag, en goed om te lezen dat het jullie allemaal mee zit.
Zijn wel mooie ervaringen om mee te maken. Mooie foto's ook.
Zal niet mevallen als jullie volgend jaar weer terug zijn in Bergschenhoek.
Loop je in je winterjas op het Rondom. Dat is wel een cultuurschok, kan ik melden.
Dus geniet ernog maar van. Veel plezier.
Marcel -
30 November 2014 - 15:05
Anneke :
Wauh, wat een geweldige reis! Indrukwekkend hoor!
Nooit gedacht dat jullie zulke natuurliefhebbers zijn -
30 November 2014 - 15:07
Anneke :
En nog een dikke maand genieten..... Enjoy ♡ -
30 November 2014 - 15:19
Joke:
Zo, mooie verhalen! Super leuk om zo een beetje mee te kunnen genieten! -
30 November 2014 - 18:09
Peter:
Man, man wat een ervaringen. Super leuk om weer een update van jullie te krijgen Met de ogen stijf dicht en de kachel op 25 is het net of zijn wij een beetje bij jullie.... Blijf genieten en veel plezier gewenst!!
Groetjes,
Papa -
30 November 2014 - 19:37
Leo Ria:
Leo.ria@skpnet.nl
Wat een pracht verhaal,goed hoor dat jullie ons zo gezellig wat mee laten genieten -
30 November 2014 - 20:01
Opa:
Gaaf om het allemaal te lezen heel veel plezier samen -
30 November 2014 - 21:10
Jos:
Foto's doen me een beetje denken aan het vijvertje in het Bergse Bos :-)
Was het vroeger met jullie ook zo dat als pa & ma voorstelden om een stuk te gaan wandelen de animo nihil was. Maar nu het 'hiken' heet en je na 7 uur helemaal verrot bent is het cool, hahahaha.
Wat jullie doen is met recht een wereldreis,
Ik denk dat ik toch maar eens informatie bij elkaar ga sprokkelen om ook naar New Zealand te gaan.
Nog een goede reis en blijf genieten.
Jos -
01 December 2014 - 09:16
Andre :
Super om te lezen, have fun.
Andre Zoetermeer -
01 December 2014 - 22:11
Alda:
Was weer een super leuk verslag mannen! Ondanks dat we al veel horen via de whatsapp en het skypen is het toch leuk om de details dan nog te lezen. Veel plezier met jullie roadtrip van Cairns naar Sydney! -
04 December 2014 - 17:11
Mark Van Prooijen:
Mooie verhalen mannen! Geniet er nog even van de laatste weken! -
04 December 2014 - 17:13
Mark Van Prooijen:
Mooie verhalen mannen! Geniet er nog even van de laatste weken! -
10 December 2014 - 12:08
Jan En Grietje Veenstra:
Hey jongens,
Wat een schitterende verhalen en wat zullen jullie straks veel te vertellen hebben.
Geweldig om samen zoiets mee te maken! Als ik bij beppe kom laat ze me meteen supertrots het
kaartje zien Peter, wat jij haar trouw stuurt, dit waardeert ze echt!
Ze vindt het super dat jij aan haar denkt en dat laat weten dmv een kaartje.
Wij hopen dat jullie het nog heel goed hebben daar en wensen jullie nog heel
veel reisplezier!
Lieve groeten van Jan en Grietje -
24 December 2014 - 15:23
Jan En Grietje Veenstra:
Heej boys,
Vanuit een nat en winderig Holland willen we jullie een hele fijne Kerst wensen en een hele goeie
jaarwisseling met de allerbeste wensen voor 2015!
Hoop de verhalen "life" te kunnen horen maar dat het heel indrukwekkend is, staat vast!
veel liefs van Jan en Grietje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
